Ο Τζάκομο Λεοπάρντι και η μεταφραστική θεώρηση του αρχαίου κόσμου (O Giacomo Leopardi ke i metafrastiki theorissi tu archaiu kosmu)

Η μελέτη περιγράφει και αναλύει την εξέλιξη της μεταφραστικής θεωρίας του Leopardi-μεταφραστή, όπως αυτή σκιαγραφείται τόσο μέσα από τις μεταφράσεις που πραγματοποίησε ο ιταλός ποιητής από τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά στα ιταλικά, όσο και μέσα από τις θεωρητικές του μεταφραστικές απόψεις, όπως αυτές αποτυπώνονται στα διάφορα θεωρητικά του δοκιμιακά ή φιλολογικά κείμενα για τη μετάφραση. Σημειώνονται παρατηρήσεις που αφορούν μεταφραστικά μοντέλα του 18ου και του 19ου αιώνα και αποδεικνύεται η σταδιακή αναθεώρηση της λεοπαρδικής άποψης σχετικά με την αξία και το ρόλο της μεταφραστικής πράξης στη γλώσσα, στη λογοτεχνία, στον πολιτισμό και στην κοινωνία εν γένει. Παράλληλα, μέσα από την περιγραφή και την ανάλυση των ιταλικών λεοπαρδικών μεταφράσεων, εντοπίζονται συγκεκριμένες μεταφραστικές στρατηγικές που εφαρμόζει ο ιταλός ποιητής, οι οποίες όμως εξελίσσονται στο πέρασμα του χρόνου, προς αναζήτηση του καταλληλότερου μεταφραστικού τρόπου, προκειμένου το μεταφραστικό προϊόν να μην περιορίζεται σε μια απλή γλωσσική μεταφορά από τη μία γλώσσα στην άλλη, αλλά να διασώζει κιόλας, κατά το δυνατόν, το πολιτισμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο έχει γεννηθεί το κείμενο-πηγή. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία η λεοπαρδική διάνοια έρχεται αντιμέτωπη με μεταφρασεολογικά ζητήματα τα οποία πραγματεύεται με τρόπο άκρως προοδευτικό για την εποχή: ισοδυναμία, βαθμός οικειοποίησης ή ξενοποίησης, μεταφρασεολογικά μορφικά διλλήματα είναι μονάχα μερικά από τα θέματα που αναφέρονται και σχολιάζονται στο άρθρο. Τα επιστημονικά πορίσματα που κομίζονται αποδεικνύουν μια αποκρυστάλλωση της μεταφραστικής θεωρίας του Leopardi σε μια ανθρωπολογική αντίληψη του ρόλου της μετάφρασης που θυμίζει σε πολλά σημεία τις πιο σύγχρονες μεταφρασεολογικές αντιλήψεις του 20ού αιώνα.